Oisín

Genelde okunulan efsane veya mitlerde kahramanın yolcuğunda ana karakter bir maceraya atılır, büyük değişim geçirir ve kazandığı zaferle geri döner. Ancak Eachtrai’de durumlar böyle gelişmez. İrlanda mit efsanesi olarak bilinen Eachtrai’de diğer dünyaya yolculuk dönüşü olmayan noktada sona erer. Bunun en bilinen örneği ise Oisín’in hikayesidir.

Oisín, Fianna adında bir grup putperest savaşçının lideri olan Fionn mac Cumhaill’in oğluydu. Bir gün yoldaşlarıyla yola çıktığında ölümsüz prenses Niamh onu ziyaret etti. Birbirlerine anında aşık oldular ve Niamh onu beyaz atına bindirerek birlikte İrlanda denizinin kenarına gittiler. Ufuğa doğru ilerlerken altın pus içine gömülerek Tír na nÓg adlı parlak krallığın kıyılarına geldiler. Bu, Oisín’in zamanından çok önce antik İrlanda’yı yöneten Tuatha Dé Danann’ın eviydi.

Varış anından itibaren Oisínin her ihtiyacı karşılandı. Niamh ile büyük bir törenle evlendi ve Niamh’ın sırrınını saymazsak mükemmel denilebilecek bir hayat yaşamaya başladı. Müzik dinlemek istediğinde kulakları büyüleyici seslerle doldu. Acıktığında güzel kokulu yiyeceklerle dolu altın tabaklar getirildi. Adını bile bilmediği güzellik ve renklere şahit oldu. Her yanında bu ülke ve insanları durağan bir mükemmellik içindeydi. Ama Oisín’in bilmediği şey, Tír na nÓg’un gençlik ülkesi olmasıydı. Sanki zaman durmuştu ve insanlar asla yaşlanmamışlardı.

Oisín yeni evinde İrlanda’da olduğu gibi ava çıkmaya ve araştırmaya devam etti. Ancak gençlik ülkesinde garip, yeni bir yenilmezliğe sahipti. Macera dolu her günün sonunda Niamh’ın kollarında uyurken yaraları sihirli bir şekilde iyileşiyordu. Şeref ve zevk, gençlik ülkesinde Oisín’e kolayca ulaşmış olsa da Fianna’yı ve maceralarını özledi.

Tír na nÓg’daki üç yıldan sonra evine derin bir özlem duydu. Niamh, yolculuğundan geri dönmeden önce atın üzerinden inip toprağa dokunmaması için onu uyardı. Oisín, İrlanda sahillerine vardığında dünya üzerine bir gölge düşmüş gibi hissetti. Babasının sarayının bulunduğu tepede yabani otlarla dolu bir harabe gördü.

Dehşet içinde, tarlada çalışan bir grup köylüye rastlayıncaya kadar yol aldı. Onların topraklarından bir kaya çıkarmaya çalışıyorlardı ve Niamh’ın uyarısını unutarak Oisín atından fırladı ve insanüstü gücüyle atı devirdi. Kalabalığın alkışları çığlıklara dönüştü. Gençliğin yerinde sakalları yeri süpüren, bacakları altında bükülmüş bir adamdı. Fin ve Fianna için haykırdı, ancak halk bu isimleri sadece üç yüz yıl öncesinin uzak geçmişinden tanıdı. Zaman Oisín’e ihanet etti ve ölümlü topraklara dönüşü onu geri dönülemez şekilde yaşlandırdı.

İrlandalı folklor boyunca kuyuların derinliklerinde, ufuğun eşiğinde ve mağaraların karanlığında gençlik ülkesinin görüldüğü bildirilir. Ancak Oisín’in hikayesini bilenler bunun bir de uzantısını anlatıyorlar; uzaktaki dalgalardan beyaz atın taşıdığı parlayan bir prenses, hala talihsiz aşkının geri dönmesini umuyordu.